کارایی روش بکموند در ارزیابی شبکۀ جادۀ جنگلی در روش چوبکشی زمینی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی (مطالعۀ موردی: سری نمخانه، جنگل خیرود)

جاده­سازی از پرهزینه­ترین سرمایه­گذاری­ها در مدیریت طرح­های جنگلداری است و بر هزینه­های بخش­های مختلف مدیریتی جنگل تأثیر بسزایی دارد. در نتیجه باید قبل از ساخت شبکۀ جادۀ جنگلی، ارزیابی فنی ­و­­ اقتصادی دقیقی در مورد گزینه­های مختلف طراحی­شده برای انتخاب بهترین گزینۀ شبکۀ جاده صورت گیرد. روش بکموند در رابطه با قابلیت­های خروج چوب وسایل کشندۀ زمینی (اسکیدر چرخ لاستیکی) یکی از روش­های رایج در ایران جهت ارزیابی گزینه­های مختلف شبکۀ جادۀ جنگلی به منظور انتخاب بهترین گزینۀ شبکۀ جاده است. در این تحقیق که در بخش نم­خانۀ جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد، با محاسبۀ حداکثر فاصلۀ چوبکشی تئوریک و ایجاد بافرهایی به همان عرض در اطراف شبکۀ جادۀ جنگلی موجود، مساحت مناطقی که در آن­ها قابلیت خروج چوب به­ وسیلۀ اسکیدر چرخ لاستیکی وجود داشت، با استفاده از روش بکموند محاسبه شد. سپس با در نظر گرفتن عوامل محدودکنندۀ چوبکشی اسکیدرهای چرخ لاستیکی، ­مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی محاسبه شد و با مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی با استفاده از روش بکموند مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش تئوریک ارزیابی بدون توجه به محدودیت­های چوبکشی زمینی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی، بهترین گزینۀ شبکۀ جادۀ جنگلی نیست و در استفاده از این روش باید محدودیت­های چوبکشی زمینی مورد توجه قرار گیرد.